راه‌اندازی کارگاره سفالگری

خانم سارا حیدریان نژاد 29 ساله و مجرد است، لیسانس حقوق دارد و همراه پدر و مادر و خواهران خود در روستای نشمی استان خوزستان زندگی می‌کنند. پدر ایشان صیاد هستند و مادرشان در اوقات بیکاری خود خیاطی می‌کنند و درآمد دارند.
سارا خانم بعد از آنکه درسش تمام شد نتواست در رشته حقوق کار داشته باشد و علاقه‌ زیادی هم به این رشته نداشته که برای کار به شهر دیگری برود. او به هنر و کار دست علاقمند است و برای همین از 2 سال پیش در کلاس سفالگری آبادان دوره آموزشی گذرانده است و سفالگری با دست، سفالگری با قالب و چرخ سفال را یاد گرفته است و از همان دوران سفارش قبول می‌کرد. ایشان بعد از اتمام دوره آموزشی به دلیل نداشتن سرمایه که بتواند تجهیزات بخرد با دست سفالگری می‌کرده و برای خشک کردن مجبور بود به آبادان برود که هزینه زیادی بابت اجاره کوره و رفت و آمد پرداخت می‌کرد، برای همین مدتیست سفالگری انجام نمی‌دهد. سارا خانم می‌گوید از گالری‌ها به او درخواست سفارش می‌دهند همچنین افراد زیادی تمایل دارند که سفالگری یاد بگیرند ولی به دلیل نداشتن تجهیزات او نمی‌تواند قبول کند.
حالا او تصمیم گرفته با دریافت وام کوره سفالگری 150 لیتری، قالب ظروف، سه پایه، صفحه مشبک و پایه نسوز خریداری کند، پدرش هم مغازه‌ای در کنار منزل شخصی دارد که خالی مانده و در اختیار دخترش قرار داده است.
با خرید این تجهیزات او علاوه بر سفارش‌های زیادی که می‌تواند دریافت کند، کلاس آموزشی نیز می‌تواند بگذارد و از این طریق نیز درآمد داشته باشد.
سارا خانم آرزو دارد کارگاه سفالگری خود را راه‌اندازی کند و شاگرد داشته باشد و همچنین بتواند کلاس‌های آموزشی ثابت برگزار کند.