درباره پروژۀ زاگرس
«زاگرس»، پروژهی جدید ایفا است که در آن با استفاده از تخصص خود (ایجاد و توسعهی کسب وکار) به حفظ و احیای زيست بوم زاگرس می پردازد؛ زاگرس کھن که به گفتهی صاحب نظران این حوزه، ريهھای ایران و بزرگترين تولیدکنندهی آب کشور است
اهداف ایفا در زاگرس
کاهش وابستگی معیشتی جامعهی محلی به جنگل از طریق حمایت از راهاندازی یا توسعهی طرحها و مشاغل پایدار و سازگار با محیط زیست، در کنار آموزش بهرهبرداری پایدار از منابع طبیعی به بهرهبرداران بومی.
تبدیل پروژهی «زاگرس» به یک الگوی موفق، پایدار و قابل تعمیم به سایر اکوسیستمهای جنگلی ایران؛ الگویی تلفیقی از توسعهی پایدار منابع و معیشت.
ایجاد و انتشار آگاهی و جلب مشارکت عموم در زمینهی حفاظت از محیط زیست.
حمایت از خیریهها و سازمانهای مردم نهاد و فعالان محلی برای اجرای فعالیتهای حفاظتی و معیشتی، ارزیابی آنها و پشتیبانی فنی مؤثر.
راه نجات زاگرس
تغییر شیوهی معیشت زاگرسنشینان
حفاظت و جنگلکاری اصولی
مشارکت جامعهی محلی، مردم و دولت
چرا زاگرس؟
40-45 درصد آب کشور از جنگلهای زاگرس تأمین میشود (سالانه 154 میلیارد مترمکعب)
حدود 34 درصد جمعیت کشور شامل عشایر، جامعهی محلی و شهرنشینان، به منابع تولیدی زاگرس وابستهاند.
معیشت حدود 1/5 میلیون نفر از مردم ساکن در این مناطق، به طور مستقیم، وابسته به جنگلهای زاگرس است.
50 درصد دام کشور و 48 درصد زمینهای کشاورزی ایران در زاگرس است.
جنگلهای زاگرس در وضعیت اجتماعی و اقتصادی 10 استان زاگرسنشین نقش اساسی دارند.